Onze ervaren rot in het vak, districtsraadslid Freddy Geens, is een grote voorstander van de rechtstreeks verkozen Ekerse districtsraad, althans in afwachting van verdere stappen naar decentralisatie en uiteindelijk een zelfstandige gemeente Ekeren. Het is taak van de oppositiepartijen, waaronder het Vlaams Belang, om vinger aan de pols te houden van het beleid van de Ekerse meerderheid van N-VA, Vooruit en open VLD. Al te vaak echter worden de districtsraadsleden laatst of zelfs helemaal niet op de hoogte gebracht van wat er in het district reilt en zeilt.

Een voorbeeld van die minachting van het districtscollege voor de door de Ekerenaren verkozen districtsraad blijkt eens te meer uit het informatiebord dat bij diverse openbare evenementen opgesteld staat. Het district wordt er op vlak van cijfergegevens over de bewoners en het budget voorgesteld. Het toont ook de fotootjes van de vijf collegeleden (noblesse oblige), maar rept met geen woord over de districtsraad zelf. Nochtans zorgt de hele raad en dus alle raadsleden voor de democratische besluitvorming, of dat zou toch de bedoeling moeten zijn.

Samen met het gebrek aan transparantie vanwege het districtsbestuur dat liever de pers op de hoogte brengt dan ook maar een woord te besteden aan het regelmatig informeren van de raadsleden, duidt op minachting ten opzichte van de verkozen raad. Het districtscollege past zo een cordon toe ten opzichte van niet alleen de oppositie maar zelfs ten opzichte van de eigen fractieleden. Het wordt daarbij geholpen doordat het op de banken van de meerderheid steeds akelig stil blijft, door de gedweeë houding van de voorzitster van de raadscommissie en het voorzitterschap van de districtsraad dat door de districtsburgemeester wordt waargenomen in plaats van door een lid van de raad. Dat alles kadert eveneens in de verplichting die op het districtscollege rust om mee te spelen in de hnm-sfeer (‘het napraten van de meester’) waarbij de beslissingen van de stedelijke burgemeester en zijn dito schepenen gesteund en goedgepraat dienen te worden en de bijna panische angst om toch maar niet uit de gratie te vallen van het stadsbestuur.

Toch wil ik met een positieve noot besluiten: Vlaams Belang staat een heel ander bestuur voor, nl. een dat de Ekerenaar en haar democratische verkozenen, van welke gezindte dan ook, op de eerste plaats zet. Als de Ekerse kiezer ons op 13 oktober e.k. het vertrouwen schenkt, zorgen we vanaf 2025 voor een beleid waardoor de Ekerenaar na twaalf jaren autocratie zijn verkozen vertegenwoordigers gewaardeerd zal weten.